Sürdürülebilir Pestisit Kullanımına Yönelik Gelecek Senaryolarının Geliştirilmesi ve 2030 yılına kadar Çiftlikten Çatallanma ve Biyoçeşitlilik Stratejilerinde Açıklanan Pestisit Kullanım ve Risk Azaltma Hedeflerinin Gerçekleştirilmesi: Yönetici Özeti

Pestisit kullanımı, bitkilerden zararlı organizmaların önlenmesi ve yok edilmesi yoluyla tarımsal verimde artış sağlayarak gıda üretiminin yönetiminde önemli bir rol oynar. Bununla birlikte, pestisitlerin insan ve çevre sağlığı üzerinde önemli zararlı etkilere neden olma potansiyeli vardır. Bu nedenle, gelecekte tarımsal üretimin ve gıda güvenliğinin desteklenmesine ilişkin tartışmanın bir parçası olarak, gelecekteki pestisit kullanımının nasıl yönetileceğini düşünmek ve sürdürülebilir uygulamaların geliştirilmesini teşvik etmek hayati önem taşımaktadır. Pestisitlerin sürdürülebilir kullanımı, ilgili zorlukların üstesinden gelmek için geliştirilen ve uygulanan çok sayıda direktif ve politika ile 1980’lerden beri Avrupa Birliği (AB) politikası içinde artan bir endişe kaynağı olmuştur. Bununla birlikte, çıkarların çokluğu ve çeşitli paydaş görüşleri (örneğin, zirai kimya endüstrisi, politika yapıcılar, çiftçiler, vatandaşlar), pestisit kullanımını ve bunların çevre ve insan sağlığına yönelik risklerini azaltmaya yönelik AB hedeflerine ulaşılmasını zorlaştırmaktadır. Bu öngörü çalışması, Avrupa Komisyonu Sağlık ve Gıda Güvenliği Genel Müdürlüğü (DG SANTE) tarafından 2030’a kadar pestisit kullanımına ilişkin gelecek senaryolarını sistematik olarak değerlendirmek ve belirli pestisit kullanımı ve risk azaltma hedefleriyle bağlantılı olarak görevlendirilmiştir. 2030’a kadar ulaşıldı. Senaryolar, belirsizliği keşfetmek ve bir dizi olasılıkta makul gelecekleri temsil etmek için kullanılan araçlardır. Senaryolar tahmin olarak tasarlanmamıştır, ancak politika sonuçlarını araştırmak için çok çeşitli olası gelecek durumları temsil edecek şekilde tasarlanmıştır. Bu yaklaşım, 2030 ve sonrası için farklı olası gelecekleri keşfetmeyi amaçlıyor. Bu yaklaşım, politika alanının karmaşık doğası ve politika geliştirme ve uygulamasını etkileyen farklı faktörler göz önüne alındığında, 2030 yılına kadar sınırlı bir değişiklik olasılığını da kabul etmektedir.