Rusya’nın savaşı devam ederken Ukrayna’nın prematüre bebeklerini kurtarma mücadelesi – Ulusal

Ukrayna’nın doğusundaki Pokrovsk Doğum Hastanesi’nin koridorlarında yankılanan minik Veronika’nın yüksek sesli çığlıkları.

Yaklaşık iki ay erken doğan ve 1,5 kilogram (3 pound, 4 ons) ağırlığında olan bebek, bir küvöz içindeki ultraviyole lambaları sarılığını tedavi ederken, nefes almasına yardımcı olmak için bir burun tüpü aracılığıyla oksijen alır.

Dr. Tetiana Myroshnychenko, Veronika’nın annesinin sakladığı anne sütüyle beslenmesini ve açlığını hafifletmesini sağlayan tüpleri dikkatlice bağlar.

Rusya’nın Şubat ayı sonlarında Ukrayna’yı işgalinden önce, ülkenin savaşın parçaladığı Donetsk bölgesinin hükümet kontrolündeki bölgelerindeki üç hastanede prematüre bebeklerin bakımı için tesisler vardı. Biri Rus hava saldırısı tarafından vuruldu, diğeri ise kömür madenciliği kasabası Pokrovsk’taki sadece doğum hastanesini hala çalışır durumda bırakan çatışmalar sonucunda kapanmak zorunda kaldı.

Sitenin kalan tek neonatologu olan Myroshnychenko, şimdi hastanede yaşıyor. 3 yaşındaki oğlu, haftayı tesiste kalmakla, bir kömür madencisi olan babasıyla evde kalmak arasında bölüyor.

Doktor neden artık ayrılmanın imkansız olduğunu açıklıyor: Hava saldırısı sirenleri çalsa bile, hastanenin yer üstü kuluçka koğuşundaki bebeklerin hayat kurtaran makinelerinden ayrılamazlar.

“Veronika’yı sığınağa götürürsem, bu beş dakika sürer. Ama onun için bu beş dakika kritik olabilir” diyor Myroshnychenko.

Hastane yetkilileri, erken veya komplikasyonlu doğumların oranının bu yıl önceki yıllara kıyasla kabaca iki katına çıktığını ve bölgede hala kalan hamile kadınlara zarar vermek için stres ve hızla kötüleşen yaşam standartlarını suçluyor.

Rusya ve Moskova destekli ayrılıkçılar şimdi, büyüklük olarak Sicilya veya Massachusetts’e benzeyen Donetsk bölgesinin yarısından biraz fazlasını işgal ediyor. Pokrovsk, hala cephe hatlarının 60 kilometre (40 mil) batısında, Ukrayna hükümetinin kontrolündeki bir bölgede bulunuyor.

Hastanenin doğum koğuşlarında savaştan bahsedilmemektedir.

Myroshnychenko, “Bu binanın dışında olan her şey elbette bizi ilgilendiriyor, ancak bunun hakkında konuşmuyoruz” dedi. “Şu anda asıl endişeleri bebek.”

Dontesk bölgesinde çatışmalar, Rusya destekli ayrılıkçıların hükümetle savaşmaya ve bölgenin bazı kısımlarını ele geçirmeye başladığı 2014 yılında başlamış olsa da, yeni anneler ancak şimdi daha uzun süre hastanede tutuluyor çünkü bakım almaları için çok az fırsat var. bir kez taburcu edildiler.

Aralarında Pokrovsk’tan 23 yaşındaki Inna Kyslychenko da var. 2 günlük kızı Yesenia’yı sallayarak, hastaneden ayrıldığında bölgenin batıya, Ukrayna’nın daha güvenli bölgelerine yönelik büyük tahliyesine katılmayı düşünüyordu. Donetsk bölgesinin hükümet kontrolündeki bölgelerindeki ısı, elektrik, su temini gibi birçok temel hizmet, Rus bombardımanından zarar gördü ve yaşam koşullarının kış yaklaştıkça daha da kötüleşmesi bekleniyor.

Kyslychenko, “Sadece bizim değil, tüm çocuklar için, tüm Ukrayna için küçük hayatlar için korkuyorum” dedi.

BM yardım kuruluşlarına göre, Ukrayna’da 12 milyondan fazla insan savaş nedeniyle evlerini terk etti. Yaklaşık yarısı Ukrayna içinde yerinden edildi ve geri kalanı diğer Avrupa ülkelerine taşındı.

Ancak doğum hastanesini Pokrovsk dışına taşımak bir seçenek değil.

Kasaba Rus roket ateşi tarafından vurulurken bile çalışmaya devam eden başhekim Dr. Ivan Tsyganok, “Hastanenin yeri değiştirilseydi, hastalar yine de burada kalmak zorunda kalacaktı” dedi.

“Bebek doğurmak durdurulabilecek veya yeniden planlanabilecek bir şey değil” dedi.

Mevcut en yakın doğumevi, Ukrayna’nın komşu Dnipropetrovsk bölgesinde, ikincil yollar boyunca 3 1/2 saatlik bir sürüş mesafesinde, geç dönem hamileliği olan kadınlar için çok riskli kabul edilen bir yolculuk.

Geçen hafta, 24 yaşındaki Andrii Dobrelia ve 27 yaşındaki eşi Maryna yakındaki bir köyden hastaneye ulaştı. Endişeli görünen doktorlar bir dizi test yapıp Maryna’yı sezaryen için ameliyathaneye götürürken çok az konuştular. Tsyganok ve meslektaşları aceleyle kıyafetlerini değiştirdi ve prosedür için hazırlandı.

Yirmi dakika sonra Timur adında yeni doğmuş bir bebeğin çığlıkları duyuldu. Timur, yapılan muayenenin ardından yan odaya babasını karşılamaya götürüldü.

Neredeyse nefes almaktan korkan Andrii Dobrelia, Timur’un başını şefkatle öptü ve ona fısıldadı. Yenidoğan babasının göğsünde sakinleşirken Andrii’nin gözleri yaşlarla doldu.

Savaş altı aya ulaştığında, Tsyganok ve meslektaşları kalmak için daha umutlu bir nedenleri olduğunu söylüyor.

Tsyganok, “Dünyaya getirdiğimiz bu çocuklar Ukrayna’nın geleceği olacak” diyor. “Bence onların hayatı bizimkinden farklı olacak. Savaşın dışında yaşayacaklar.”