Rusya, Ukrayna’da taktik nükleer silah kullanır mı? İşte doktrini – Ulusal

ABD, Rusya lideri Vladimir Putin’in Ukrayna ihtilafı sırasında yaptığı açıklamalar nedeniyle dünyanın 1962 Küba Füze Krizi’nden bu yana en büyük nükleer tehlikeyle karşı karşıya olduğunu söyledi, ancak Moskova pozisyonunun yanlış yorumlandığını söylüyor.

Kiev ve Batılı müttefikleri, Putin ve diğerlerinin Rusya’yı savunmada tüm geniş cephaneliğini kullanmaya hazır olduğu konusunda uyarmasının ardından taktik nükleer silahların savaşta kullanılabileceğinden korkuyor.

Peki, söz konusu taktik nükleer silahlar nelerdir ve Rusya’nın potansiyel olarak bunları nasıl ve ne zaman kullanmaya karar verebileceği hakkında ne biliyoruz?

İşte bilmeniz gerekenler.

Akademisyenler ve silah kontrolü müzakerecileri, taktik nükleer silahların (TNW) nasıl tanımlanacağını tartışarak yıllarını harcadılar.

İpucu isminde: Bunlar, örneğin Amerika Birleşik Devletleri veya Rusya’nın en büyük şehirlerini yok etmek yerine, savaş alanında belirli taktik kazanımlar için kullanılan nükleer silahlardır.

Çok az insan Rusya’nın kaç tane taktik nükleer silaha sahip olduğunu tam olarak biliyor çünkü burası hala Soğuk Savaş gizliliği gelenekleriyle örtülü bir bölge.

Bununla birlikte, Rusya’nın TNW söz konusu olduğunda ABD ve transatlantik NATO askeri ittifakı üzerinde büyük bir sayısal üstünlüğe sahip olduğu açıktır: ABD, Rusya’nın bu tür çalışan yaklaşık 2.000 taktik savaş başlığına sahip olduğuna inanıyor, bu da Washington’dan 10 kat daha fazla.

Bu savaş başlıkları, deniz, hava veya kara kuvvetlerinden çeşitli füzeler, torpidolar ve yerçekimi bombaları ile teslim edilebilir. Hatta basitçe bir alana sürülerek patlatılabilirler.

Amerika Birleşik Devletleri’nin, yarısı Avrupa’daki üslerde bulunan bu tür yaklaşık 200 silahı var. 0,3 ila 170 kiloton arası farklı verimlere sahip bu 12 fitlik B61 nükleer bombaları, İtalya, Almanya, Türkiye, Belçika ve Hollanda’daki altı hava üssünde konuşlandırılıyor.

Referans olarak, Amerika Birleşik Devletleri tarafından 1945’te Japonya’nın Hiroşima kentine atılan atom bombası yaklaşık 15 kilotondu.

Başkan, Rusya’nın nükleer doktrinine göre, hem stratejik hem de stratejik olmayan Rus nükleer silahlarını kullanma konusunda nihai karar vericidir.

Nükleer evrak çantası veya “Cheget” (adını Kafkas Dağları’ndaki Cheget Dağı’ndan almıştır) her zaman başkanın yanındadır. Rus savunma bakanı, şu anda Sergei Shoigu ve şu anda genelkurmay başkanı Valery Gerasimov’un da bu tür evrak çantalarına sahip olduğu düşünülüyor.

Esasen evrak çantası, cumhurbaşkanını askeri üst düzey komutanlarına ve oradan da çok gizli “Kazbek” elektronik komuta ve kontrol ağı aracılığıyla roket kuvvetlerine bağlayan bir iletişim aracıdır. Kazbek, “Kavkaz” olarak bilinen başka bir sistemi desteklemektedir.

Rusya’nın Zvezda televizyon kanalının 2019’da gösterdiği görüntüler, bir dizi düğmeli evrak çantalarından biri olduğunu söylediğini gösterdi. “Komut” adlı bir bölümde iki düğme vardır: beyaz bir “başlat” düğmesi ve kırmızı bir “iptal” düğmesi. Zvezda’ya göre evrak çantası özel bir bilgi kartıyla etkinleştiriliyor.

Bu aralar moda

• Yeni rapor gösteriyor ki ABD ilkokulunda İkinci Dünya Savaşı döneminden kalma radyoaktif atık bulundu

• Oakville öğretmen tartışması: Ontario College of Teachers tarafından gözden geçirilen profesyonel standartlar

Rusya stratejik bir nükleer saldırıyla karşı karşıya olduğunu düşünürse, başkan evrak çantaları aracılığıyla genelkurmay komutanlığına ve nükleer kodları tutan rezerv komuta birimlerine doğrudan bir fırlatma emri gönderir. Bu tür emirler, farklı iletişim sistemlerinden hızla, daha sonra Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’ya ateş eden stratejik roket kuvveti birimlerine doğru basamaklanır.

Bir nükleer saldırı onaylanırsa, Putin sözde “Ölü El” veya “Çevre” denilen son çare sistemini etkinleştirebilir: Esasen bilgisayarlar kıyamet gününe karar verecekti. Bir kontrol roketi, Rusya’nın geniş cephaneliğinden nükleer saldırı emri verebilir.

Taktik bir nükleer silah saldırısı emri verme prosedürünün, stratejik bir fırlatma prosedürüne benzer olduğu düşünülmektedir, ancak önemli farklılıklar vardır ve nükleer komuta prosedürlerinin yoğun gizliliği nedeniyle pek çoğu bilinmemektedir.

Sovyetler Birliği 1991’de çöktüğünde, Rusya’nın yaklaşık 22.000 TNW’si varken ABD’nin yaklaşık 11.500 TNW’si vardı. Bu silahların çoğu sökülmüş veya sökülmeyi bekliyor.

Kalanlar, doğrudan savunma bakanına rapor veren Igor Kolesnikov başkanlığındaki savunma bakanlığının 12. Ana Müdürlüğü’nün (12. GUMO) kontrolü altındaki en az 30 askeri üs ve siloda depolanıyor.

Bir TNW grevi hazırlamak için, Putin’in genelkurmay aracılığıyla bir savaş başlığının bir teslimat aracıyla birleştirilmesi ve olası bir fırlatma emri için hazırlanması emrini vermeden önce Rus Güvenlik Konseyi’nden üst düzey müttefiklere danışması muhtemeldir.

Bu adımlar, Rus birliklerinin Ukrayna’daki herhangi bir potansiyel hedeften uzaklaşması veya Rusya’nın nükleer duruşunu değiştirmesi gibi, Batı istihbaratı tarafından yakalanabilir.

Monterey’deki Middlebury Uluslararası Araştırmalar Enstitüsü’nden silah kontrol uzmanı Jeffrey Lewis, “Putin’in, nükleer silahlara doğru ilerlediğinin sinyalini vereceğini ve bizim görmemizi istediğini, çünkü istediğini bedavaya almak istediğini düşünüyorum” dedi.

“Çok maliyetli bir sinyal göndermek için bir nükleer silah kullanacaksanız, yapacağınız ilk şey ‘Ne yapacağımı biliyorsunuz değil mi?’ demek oluyor. Ve sonra istediğini elde edebilirsin ve eğer alamazsan, onunla devam edersin. ”

Putin ABD’nin tepkisini tahmin edemediği için, Rusya’nın tüm nükleer duruşu değişecekti: denizaltılar denize açılacak, füze kuvvetleri tam alarma geçirilecek ve stratejik bombardıman uçakları üslerde hemen kalkışa hazır görünecekti.

Ardından, boş zamanlarında Putin nükleer çantasını fırlatma emri vermek veya vermemek için kullanabilirdi.

Amerikan Bilim Adamları Federasyonu nükleer bilgi projesi direktörü Hans Kristensen, “Putin’in yavaş bir süreç geçirmek isteyebileceğini hayal edebilirsiniz, böylece Ukrayna ve Batı hazırlıkları izlerken terlerler” dedi.

Çok şey, Sovyet geleneklerine sızan ve nihayetinde aynı zamanda başkomutan olan başkana rapor veren Rus ordusuna bağlıdır.

“Aslında Rus sisteminde de kontroller var, ancak bunun resmi bir açıklaması değil, elbette, çünkü Putin’in yetkisi var ve varsayım, ordunun emrine uyduğu – yapsın ya da yapmasınlar. başka bir konu,” dedi Kristensen.

“Putin’in Ukrayna’da veya başka bir yerde nükleer silahlarla gerçekten çılgınca bir şey yapmaya karar verdiği ve Rus ordusunun sadece ‘buna katılmadığımızı biliyorsunuz, bu gerekli değil ve işleri daha da kötüleştirecek’ dediği bir senaryoyu kolayca hayal edebilirsiniz. Rusya için’. Ve o zaman, özünde bir nükleer isyan anlamına gelen bu duruma gerçekten sahip olursunuz.”

Korkunç bir emsalde, 26 Eylül 1983 gece yarısından hemen sonra, Sovyetler Birliği’nin uyarı sistemi, ABD’nin Rusya’ya karşı beş kıtalararası balistik füze fırlatması olduğunu düşündüğü şeyi tespit etti. Bilgisayarlar, Amerika Birleşik Devletleri’nin nükleer bir savaş başlattığını söyledi.

Ancak Moskova’nın güneyinde gizli bir sığınakta bulunan 44 yaşındaki Yarbay Stanislav Petrov bunun bir hata olduğuna karar verdi. Daha sonra, nükleer bir savaştan neredeyse kesinlikle kaçınan eylemleri nedeniyle sorguya çekildi.

Diğerleri, bir Putin emrine karşı gelinebileceğinden daha az emin.

Lewis, “Bence buna güvenmek akıllıca olmaz çünkü bu pozisyonlar için seçilen insanlar kısmen sadık ve güvenilir oldukları değerlendirildiği için seçilirler” dedi.

“Yani ortalıkta dolaşan, gerçek bir bağımsız düşünür olarak bir temsilci tanıdığın biriysen, nükleer silahların yanına bile yaklaşmana izin vermeyecekler.”