Kharkiv’in içinde, bir zamanlar Rusya’ya yakın bir şehir her gün bombardımana tutuluyor – Ulusal

Maksim, bir zamanlar evi olan enkaz yığınına işaret etti ve füze çarpmasından hemen önce hava saldırısı sirenlerinin ailesini bodruma nasıl gönderdiğini hatırladı.

Ukrayna’nın ikinci büyük şehri Harkov’da evler ve hükümet binalarıyla çevrili Rudnev Meydanı’na Rus bombaları yağdı.

Patlamalar Kharkiv temyiz mahkemesinin ofislerini yıktı, Maksim’inki gibi konutları yerle bir etti ve düşmüş tuğlalar ve parçalanmış araba iskeletleriyle çevrili bir krater bıraktı.

Maksim, “Büyük bir patlama oldu, herkes çok korktu” dedi.

Rus sınırına sadece 25 kilometre uzaklıktaki ve çoğunlukla Rusça konuşan bir nüfusa ev sahipliği yapan Kharkiv, Rus güçleri tarafından sürekli olarak yıkılıyor.

Günlük mermiler, roketler ve füzeler 1.4 milyonluk sanayi kentine uçarak tüm mahalleleri yakıp yıkıyor.

Şehir merkezindeki bir kuyumcu ve giyim mağazası açıklanamayacak şekilde boşaltıldı. Bir elektronik priz, bahar rüzgarlarında çarpışan bükülmüş metale indirgenmişti.

Rus mühimmatının bir sonraki voleybolunun nereye ineceği bir tahmin oyunuydu, bir sakin, Global News’i kasabanın kenarında selamlarken uyardı.

“Piyango gibi” dedi.

(Global News, güvenlik nedeniyle bazı kaynaklarının adını vermiyor.)

Başkan Vladimir Putin’in yanlış hesaplarını Kharkiv’den daha iyi gösteren çok az yer var. Rusya’ya yakınlığı ve yakın bağları, Putin’in Ukrayna’nın aslında Rusya Federasyonu’nun bir parçası olduğu görüşünü somutlaştırdı.

24 Şubat’ta başlayan işgalin başlangıcında Rus birlikleri şehre yöneldi, ancak Putin onların sokaklarda kurtarıcı olarak karşılanacağını düşündüyse yanılıyordu.

Savaşın üzerinden bir aydan fazla bir süre geçmesine rağmen, Ukrayna savunma güçleri şehri hâlâ elinde tutuyor ve Rus ordusu, sivilleri dikkate almadan binaları bombalamak gibi tanıdık taktiğine geri döndü.

Belediye Başkanı Ihor Terekhov, “Rusların hatası, nüfusun yüzde 90’ı Rusça konuşursa onları çiçeklerle karşılayacağımızı düşünmeleriydi” dedi. “Kharkov şehrinin Ukraynalı olduğunu, Ukraynalı olduğunu ve olacağını bilmiyorlardı.”

Siyah kapşonlu ve kot pantolon giyen belediye başkanı, güvenlik nedeniyle ifşa edilmesini istemediği bir yerde, küçücük bir odada küçücük bir masanın arkasında oturuyordu.

Rus saldırılarının “büyük yıkıma” neden olduğunu söyledi. Aralarında 69 okul, 53 anaokulu ve 15 hastanenin de bulunduğu bin 400’den fazla binanın yıkıldığını söyledi. Ekmek satışlarındaki düşüşe dayanarak, nüfusun neredeyse üçte birinin kaçtığını tahmin etti.

Selefi COVID-19’dan öldükten sonra belediye başkanı olan Terekhov, “Bence bu gerçekten Ukrayna vatandaşlarına ve Kharkiv’e yönelik bir soykırım” dedi.

Ama Kharkiv’in devam ettiğini söyledi. Çöp toplayıcılar tehlikelere rağmen hala çöpleri topluyorlardı ve belediye çalışanları çiçek dikiyordu.

Terekhov, “İnsanlar burada hâlâ hayat olduğunu anlamalı” dedi.

Belediye başkanı da aynı şekilde şehit düşen askerlerin cenaze törenlerinde ve şehir merkezinde ortaya çıktı, çünkü “insanlar belediye başkanını görmeli”.

Rus savunma yetkilileri, Ukrayna’nın başkenti Kiev’deki saldırıları “büyük ölçüde azaltacaklarını” söylese de, Kharkiv gibi doğu şehirleri ağır saldırılar altında kalmaya devam ediyor.

Ukrayna makamlarına göre, Pazar günü bölgede elli dokuz top ve havan mermisi ateşlendi. Pazartesi günü, yedi ev hasar gördü ve bir kişi öldü.

Rus kuvvetleri tarafından düzenli olarak bombalanan bir mahallede, Salı öğleden sonra o sabah isabet eden bir apartmandan siyah duman yükselmeye devam ediyordu.

Cam kırıkları ve yıkılmış arabalar, camları patlayan binaların arasındaki yolları doldurdu ve çimenler kraterlerle dolup taştı.

16 katlı yıkılmış bir konut kulesinin içindekiler çimenlere saçıldı: bir fotoğraf albümü, bir oyuncak kamyon, bir kot pantolon, bir bilgisayar klavyesi, Noel cicili bicili.

Toplar tepelerinde gümbürdeyerek uçtu ve gazeteciler yaklaştığında sinirli Ukraynalı askerler havaya tüfek patlamaları ateşledi.

Ukrayna sivil savunma güçlerinden bir kişi, yakınlarda yaşadığını ve binaya yapılan saldırıdan hemen sonra olay yerine koştuğunu söyledi.

İlk müdahale ekipleri olay yerindeyken, Rusların bölgeyi tekrar bombaladığını ve birkaç itfaiyecinin yaralandığını söyledi.

Kıdemli bir asker, çok şey gördüğünü söyledi. “Ama benim için bile şok ediciydi,” dedi ve Rusları “terör yapmaya çalışmakla” suçladı.

Şehrin harap olması, bazı sakinleri bir zamanlar metro yolcularıyla dolu platformların çadır, uyku tulumu ve şiltelerle kamp alanına dönüştüğü metro istasyonlarına sürükledi.

Victoria, evleri bombardımandan zarar gördükten sonra annesi ve 5 ve 15 yaşlarındaki iki kızıyla birlikte yeraltına taşındı.

“Rusya bunu neden yapıyor?” dedi. “Bu alanda hepimiz Rusça konuşuyoruz ve nedense en çok bombalanan biziz.”

Onun mahallesindeki herkes Rusça konuşuyordu ve Rusya’da ailesi ve arkadaşları vardı, bu da Putin’in işgalinin Ukrayna’nın Ruslarını korumak anlamına geldiği iddiasını baltalıyordu.

Çocuklar, daha önce metro personeli tarafından kullanılan bir soyunma odasında kalıyor. Üç yavru kedi ile paylaşıyorlar. Bombardıman metroda merhametli bir şekilde duyulmuyor.

Victoria, “Bu konuda konuşmamaya çalışıyoruz” dedi.

Kharkiv’in Rudnev Meydanı’ndaki bir park bankında, Irene ve Natalia, saldırılar nedeniyle bazı pencerelerini kaybeden apartmanlarının önünde oturdular. Doğum hastanesindeki vardiyalarından sonra rahatlıyorlardı.

Irena, Rusya’nın sivil binaları hedef alması hakkında “Bu terörizm” dedi, ancak hava saldırıları sırasında saklanmayı bıraktığını söyledi.

Bombardımana alışığız ve çok yakın değilse bodruma inmiyoruz” dedi.

Şehrin Rusya ile olan tarihi bağlarına rağmen, orada sadece hükümet tarafından kontrol edilen haberleri alan arkadaşlar ve aile ile savaş hakkında konuşmanın zorlaştığını söyledi.

Rusya’daki akrabalarına Ukrayna’nın işgalini neden protesto etmediklerini sorduğunda, “Bu konuyu konuşmak istemiyoruz” yanıtını verdi.

Maksim, Rudnev Meydanı’ndaki evinin bombalanmasından bu yana geçici olarak yaşıyor, ancak yine de beş çocuğunu harap evlerinin karşısındaki oyun alanına getiriyor.

İki ila 16 yaşları arasında, öğleden sonra, çılgınlığın ortasında bir normallik anı olarak slaytta oynadılar. Caddenin karşısında, bir buldozer, evine yapılan saldırının bıraktığı pisliği temizliyordu.

“Biz çok benzer insanlarız, Ruslar, Ukraynalılar” dedi, görünüşe göre yakın komşuları tarafından başlatılan savaştan şaşkına döndü.

Ancak Ukrayna silahlı kuvvetlerinin Rus ordusunu Harkov’dan geri püskürteceğine inandığını söyledi. Annesi Polonya’ya gitti ama onun kaldığını söyledi.

Burada doğduk burada öleceğiz” dedi. “Bugün bombalama burada, yarın başka bir yerde. Vatanımızdan kaçmayacağız, bu şehirden vazgeçmeyeceğiz” dedi.

Sonra hava saldırısı sirenleri çaldı ve çocuklarını toplayıp eve götürdü.

[email protected]