İnceleme, gıda israfı endişeleri arasında ‘önceden en iyisi’ etiketleri üzerinde büyüyor – Ulusal

Gıda israfı sorunu hakkında dünya çapında farkındalık arttıkça, özellikle bir suçlu inceleme yapıyor: “en iyisi” etiketleri.

Üreticiler, en yüksek tazeliği tahmin etmek için onlarca yıldır etiketleri kullandılar. Et ve süt ürünleri gibi çabuk bozulan gıdalarda bulunan “son kullanma tarihi” etiketlerinin aksine, “en iyi kullanım” etiketlerinin güvenlikle hiçbir ilgisi yoktur ve tüketicileri yemek için mükemmel olan yiyecekleri çöpe atmaya teşvik edebilir.

“Bu hurmaları okuyorlar ve sonra bunun kötü olduğunu varsayıyorlar, yiyemeyecekler ve bu hurmaların aslında yenilebilir olmadıkları veya hala besleyici veya lezzetli olmadıkları anlamına gelmediğinde fırlatıyorlar” dedi. California, Alameda’da bulunan Food Shift’te yönetici olan Patty Apple, süresi dolmuş veya kusurlu gıdaları toplayan ve kullanan kâr amacı gütmeyen bir kuruluştur.

Sorunu çözmek için Waitrose, Sainsbury’s ve Marks & Spencer gibi büyük İngiliz zincirleri yakın zamanda önceden paketlenmiş meyve ve sebzelerden “en iyi kullanım” etiketlerini kaldırdı. Avrupa Birliği’nin bu yılın sonuna kadar etiketleme yasalarında bir yenileme yapması bekleniyor; “önceki en iyisi” etiketlerini tamamen kaldırmayı düşünüyor.

ABD’de, “önceki en iyi” etiketlerini hurdaya çıkarmak için benzer bir zorlama yoktur. Ancak, büyük bakkallardan ve gıda şirketlerinden gelen bir baskı ve Kongre’deki iki partili mevzuat da dahil olmak üzere, alıcıları gıda israfı konusunda eğitmeye yardımcı olmak için tarih etiketlerinde dili standart hale getirmek için artan bir ivme var.

Gıda israfını inceleyen New York merkezli kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan ReFED’in yönetici direktörü Dana Gunders, “Bunun için verilen destek seviyesinin muazzam bir şekilde arttığını düşünüyorum” dedi.

Birleşmiş Milletler, her yıl küresel gıda üretiminin yüzde 17’sinin boşa gittiğini tahmin ediyor; çoğu hanelerden geliyor. ReFED, ABD’de mevcut gıdaların yüzde 35’inin yenmediğini söylüyor. Bu, gıda üretimine giren su, toprak ve emek dahil olmak üzere çok fazla boşa harcanan enerjiye ve istenmeyen yiyecekler çöplüklere gittiğinde daha yüksek sera gazı emisyonlarına neden olur.

Büyük porsiyon boyutlarından müşterilerin kusurlu ürünleri reddetmesine kadar, yiyeceklerin israf edilmesinin birçok nedeni vardır. Ancak ReFED, ABD gıda israfının yüzde yedisinin – ya da yılda dört milyon ton – tüketicilerin “en iyi kullanım” etiketleri konusundaki kafa karışıklığından kaynaklandığını tahmin ediyor.

Tarih etiketleri, 1970’lerde üreticilerin ürün tazeliğiyle ilgili endişelerini yanıtlamak için üreticiler tarafından yaygın olarak benimsendi. Bunları yöneten federal kurallar yoktur ve üreticilerin ürünlerinin en iyi tadına ne zaman inanacaklarını belirlemelerine izin verilir. ABD’de “son kullanma” tarihine sahip olmak için yalnızca bebek maması gerekir

2019’dan bu yana, ABD gıdalarının yaklaşık yüzde 80’ini düzenleyen Gıda ve İlaç İdaresi, tüketicilerin anladığını gösteren anketlere dayanarak üreticilerin tazelik için “kullanılırsa en iyisi” ve bozulabilir ürünler için “son kullanma tarihi” etiketlerini kullanmalarını tavsiye ediyor. o cümleler.

Ancak bu çaba isteğe bağlıdır ve etiketlerdeki dil, “satış tarihi”nden “tadını çıkaran” ve “önceki en taze” gibi geniş bir yelpazede değişiklik göstermeye devam ediyor. Maryland Üniversitesi’ndeki araştırmacılar tarafından Haziran ayında yayınlanan bir anket, ABD market raflarında kullanılan en az 50 farklı tarih etiketi ve müşteriler arasında yaygın bir kafa karışıklığı buldu.

Trend Hikayeler

• Salı günkü Loto Max çekilişi, oyun tarihinin en büyüklerinden biriyle eşleşiyor

• Loretta Lynn öldü: Country müzik ikonu ve kömür madencisinin kızı 90 yaşında öldü

“Çoğu insan, ‘satmak’, ‘en iyi’ veya ‘son kullanma tarihi’ yazıyorsa, hiçbirini yiyemeyeceğinize inanır. Bu aslında doğru değil,” diyor California, Pleasanton’da indirimli yiyecekler konusunda uzmanlaşmış bir Market Outlet mağazasının sahibi Richard Lipsit.

Lipsit, sütün “son kullanma” tarihinden sonraki bir haftaya kadar güvenle tüketilebileceğini söyledi. Gunders, konserve ürünlerin ve diğer birçok paketlenmiş gıdanın “son kullanma tarihinden” sonra yıllarca güvenle yenebileceğini söyledi. FDA, tüketicilerin gıdaların yemeye uygun olup olmadığını belirlemek için renk, kıvam veya dokudaki değişiklikleri aramasını önerir.

Gunders, “Bedenlerimiz, yiyecekler yenilebilir noktasını geçtiğinde çürüme belirtilerini tanımak için çok iyi donanımlıdır.” Dedi. “Bu duyulara olan güvenimizi kaybettik ve onun yerine bu tarihlerde güveni getirdik.”

Bazı Birleşik Krallık market zincirleri, müşterilerini duyularını kullanmaya aktif olarak teşvik ediyor. Morrisons, Ocak ayında çoğu mağaza markalı sütün “son kullanma” tarihlerini kaldırdı ve yerine “son kullanma tarihi” etiketi koydu. Başka bir market zinciri olan Co-op, mağaza markalı yoğurtlara da aynısını yaptı.

Bu, bazı müşterilerin desteklediği bir değişiklik. İngiltere, Falmouth’ta bir sosyal medya pazarlamacısı olan Ellie Spanswick, fırsat buldukça çiftlik tezgahlarında ve yerel dükkanlardan ürün, yumurta ve diğer yiyecekleri satın alıyor. Yiyeceklerin etiketi yok, dedi ama taze olduğunu görmek kolay.

Spanswick, “Yapmamız gereken son şey, daha fazla yiyecek ve para israf etmek çünkü üzerinde bize yemek için iyi olmadığını söyleyen bir etiket var” dedi.

Ama herkes aynı fikirde değil. Kocasıyla birlikte bir ev yenileme işi yürüten Londralı Ana Wetrov, etiketler olmadan personelin hangi eşyaların raflardan kaldırılması gerektiğini bilemeyebileceğinden endişe ediyor. Geçenlerde bir ananas aldı ve ancak onu kestikten sonra ortasından çürüdüğünü fark etti.

“Son 20 yıldır bu paketlerde tarihlerimiz var. Bozulmadığında neden tamir etsin?” dedi Wetrov.

Walmart da dahil olmak üzere bazı ABD zincirleri, mağaza markalarını standartlaştırılmış “kullanan için en iyi” ve “kullanan kişi” etiketlerine kaydırdı. General Mills ve Dole gibi büyük gıda şirketlerini temsil eden Tüketici Markaları Derneği de üyeleri bu etiketleri kullanmaya teşvik ediyor.

Derneğin iletişimden sorumlu başkan yardımcısı Katie Denis, “Tekdüzelik, şirketlerimizin ürün üretmesini ve fiyatları düşük tutmasını çok daha basit hale getiriyor” dedi.

Federal politikanın yokluğunda, eyaletler kendi yasalarıyla devreye girerek gıda şirketlerini ve manavları hayal kırıklığına uğrattı. Harvard’daki Gıda Hukuku ve Politika Kliniği direktörü Emily Broad Lieb’e göre Florida ve Nevada, örneğin, kabuklu deniz ürünleri ve süt ürünlerinde “son kullanma” tarihlerini gerektirir ve Arizona, yumurtalarda “son kullanma” veya “son kullanma” tarihlerini gerektirir. Hukuk Okulu.

Karışıklık, Unilever gibi bazı şirketlerin, şu anda Kongre’de bulunan ABD tarih etiketlerini standartlaştıracak ve kalite tarihinden sonra bile gıdaların kurtarma kuruluşlarına bağışlanabilmesini sağlayacak yasaları desteklemesine yol açtı. Lieb, şu anda en az 20 eyalette, sorumluluk korkusu nedeniyle etikette belirtilen tarihten sonra gıda satışını veya bağışını yasakladığını söyledi.

Daha net etiketleme ve bağış kuralları, kurtarılmış yiyecekleri kullanarak şefleri eğiten Food Shift gibi kâr amacı gütmeyen kuruluşlara yardımcı olabilir. Apple, olgunlaşmış muzlardan, geri kazanılmış tavuk yağından ve bir bira fabrikasından harcanmış tahıllardan köpek muamelesi bile yapıyor.

Apple, “Son kullanma tarihi etiketlerine değinmek gibi bu küçük eylemleri yapmaya kesinlikle daha fazla odaklanmamız gerekiyor, çünkü tüm bu gıda israfı sorununun çok küçük bir parçası olsa da çok etkili olabilir” dedi.