KYIV, Ukrayna — Kıdemli Ukrayna ordusu pilotu, her uçuştan önce yaptığı gibi, elini Mi-8 helikopterinin gövdesinde gezdirdi ve kendisine ve ekibine şans getirmek için ağır nakliye aracının metal derisini okşadı.
Buna ihtiyaçları olacak. Hedefleri – acımasız Mariupol şehrinde kuşatılmış bir çelik fabrikası – bir ölüm tuzağıydı. Diğer bazı ekipler onu canlı geri getiremedi.
Yine de görev hayatiydi, hatta çaresizdi. Ukraynalı askerler sıkıştırıldı, erzakları azalıyor, ölü ve yaralılar üst üste yığılıyor. Azovstal fabrikasındaki son durakları, Ukrayna’nın Rusya’ya karşı savaşta meydan okumasının büyüyen bir simgesiydi. Yok olmalarına izin verilemezdi.
51 yaşındaki pilot – yalnızca ilk adı Oleksandr ile tanındı – Mariupol’a yalnızca tek bir görevle uçtu ve bunu 30 yıllık kariyerinin en zor uçuşu olarak değerlendirdi. Azovstal savaşçılarının unutulmuş hissetmelerini istemediği için risk aldığını söyledi.
O bitkinin kömürleşmiş cehennem manzarasında, yukarıdaki ölüm ve yıkımdan sığınak sağlayan bir yeraltı sığınağı tıp istasyonunda, yaralılara bir mucizenin olabileceği haberi ulaşmaya başladı. Tahliye listesinde olduğu söylenenler arasında, havan mermileriyle parçalanan, sol bacağını kesen ve diz üstünden ampütasyona zorlayan genç bir çavuş da vardı.
“Buffalo” onun takma adıydı. O kadar çok şey atlatmıştı ki, ama bir tane daha ölümcül meydan okuma belirdi: Azovstal’dan kaçış.
FOTOĞRAFLAR: ‘İmkansız’: Ukrayna’nın gizli, ölümcül kurtarma görevleri
___
Azovstal savunucularına Mart, Nisan ve Mayıs aylarında ulaşmak için bir dizi gizli, her şeye rağmen, araziyi kucaklayan, yüksek hızlı helikopter misyonları, dört askerin en kahramanca başarılarından biri olarak Ukrayna’da kutlanıyor. -ay savaşı. Bazıları felaketle sonuçlandı; Rus hava savunma bataryaları yakalandıkça her biri giderek daha riskli hale geldi.
Yedi ikmal ve kurtarma görevinin tam hikayesi henüz anlatılmadı. Ama hayatta kalan iki yaralıyla yapılan özel röportajlardan; ilk görevde uçan bir askeri istihbarat subayı; ve Ukrayna ordusu tarafından sağlanan pilot röportajlar, Associated Press, son uçuşlardan birinin hesabını hem kurtarılanların hem de kurtarılanların bakış açısından bir araya getirdi.
Azovstal harabelerinde kalan 2.500’den fazla savunucu teslim olmaya başladıktan sonra, Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy ilk önce misyonların ve ölümcül maliyetlerinin rüzgarını verdi.
Azovstal savaşçılarının azmi, Moskova’nın Mariupol’u hızla ele geçirme hedefini boşa çıkardı ve oradaki Rus birliklerinin başka bir yere yerleştirilmesini engelledi. Zelenskyy, Ukraynalı yayıncı ICTV’ye, pilotların düşman hatlarının ötesine geçerek, tesisin savunucularının savaşabilmesi için yiyecek, su, ilaç ve silahlarla uçarak ve yaralıları dışarı çıkararak “güçlü” Rus hava savunmasına cesaret ettiğini söyledi.
Askeri istihbarat görevlisi, bir helikopterin düşürüldüğünü ve diğer ikisinin asla geri dönmediğini ve kayıp olarak kabul edildiğini söyledi. Uçağı için sivil kıyafetler giydiğini ve bir kazadan sağ çıkarsa nüfusun içinde eriyeceğini düşündüğünü söyledi: “Bunun tek yönlü bir bilet olabileceğini biliyorduk.”
Said Zelenskyy: “Bunlar, neyin zor olduğunu bilen, neredeyse imkansız olduğunu bilen kesinlikle kahraman insanlar. … Çok pilot kaybettik.”
___
Buffalo’nun istediği gibi olsaydı, tahliye edilecek kadar yaşayamazdı. 23 Mart’ta Mariupol’da yapılan ağaç kavgası sırasında 120 mm’lik havan mermilerinin sol bacağını parçalaması, sağ ayağını kana bulaması ve sırtına şarapnel saplaması nedeniyle çektiği acıdan kurtulması için hayatı çabucak sona erecekti.
20 yaşındaki Associated Press’e, adının açıklanmaması koşuluyla konuştu ve binlerce Azovstal savunucusu tutsak veya ölüyken tanıtım peşindeymiş gibi görünmesini istemediğini söyledi. Savaşın yarıda kaldığı işgalin ilk ayının son gününde, omuzdan fırlatılan, zırh delici NLAW füzesi ile onu yok etmeyi amaçlayan bir Rus tankının izindeydi.
Yanan bir arabanın enkazının yanına atıldı, yakındaki bir binada saklanmak için kendini sürükledi ve “bodrum katına sürünerek orada sessizce ölmenin daha iyi olacağına karar verdi” dedi.
Ancak arkadaşları onu, Rus kuvvetlerinin Mariupol ve Azak Denizi’ndeki stratejik limanı üzerindeki kontrolünü sıkılaştırmasıyla Nisan ortasında düşen Ilyich çelik fabrikasına tahliye etti. Sağlık görevlilerinin bir bodrum katındaki bomba sığınağında ampute edebilmeleri için üç gün geçti. Kendini şanslı sayıyor: Bıçak altına yatma sırası kendisine geldiğinde doktorlar hala anestezi kullanıyorlardı.
Kendine geldiğinde, bir hemşire ona uzvunu kaybettiği için ne kadar üzgün olduğunu söyledi.
Garipliği bir şaka ile kesti: “10 dövme seansı için parayı iade edecekler mi?”
“Bacağımda bir sürü dövme vardı” dedi. Biri kalır, bir insan figürü, ama bacakları da artık yok.
Ameliyattan sonra Azovstal fabrikasına transfer edildi. Yaklaşık 11 kilometre kareyi (4 milden fazla) kaplayan ve 24 kilometrelik (15 mil) bir yeraltı tünelleri ve sığınak labirenti olan bir kale, fabrika pratik olarak zaptedilemezdi.
Ama şartlar ağırdı.
Mariupol’daki sokak dövüşü sırasında leğen kemiğinden vurularak sinirleri parçalanan 22 yaşındaki onbaşı Vladislav Zahorodnii, “Sürekli bombardıman vardı” dedi.
Azovstal’a tahliye edildi, orada Buffalo ile tanıştı. Birbirlerini zaten tanıyorlardı: Her ikisi de kuzeyde Rus kuvvetleri tarafından kuşatılmış ve dövülen bir şehir olan Chernihiv’dendi.
Zahorodnii eksik bacağı gördü. Buffalo’ya nasıl olduğunu sordu.
Buffalo, “Her şey yolunda, yakında kulübe gideceğiz,” diye yanıtladı.
___
Zahorodnii, üç başarısız denemenin ardından 31 Mart’ta Azovstal’dan helikopterle tahliye edildi.
Bu onun ilk helikopter uçuşuydu. Mi-8 çıkarken ateş aldı ve motorlarından birini öldürdü. Diğeri, Ukrayna’nın merkezindeki Dinyeper Nehri üzerindeki Dnipro şehrine yapılan 80 dakikalık erken sabah koşusunun geri kalanında onları havada tuttu.
Kurtuluşunu sağ koluna havan şeklinde bir dövme ile işaretlerdi: “Unutmamak için yaptım” dedi.
Buffalo’nun sırası ertesi hafta geldi. Ayrılmak konusunda kararsızdı. Bir yandan, azalan yiyecek ve sudaki payının şimdi hâlâ savaşabilen diğerlerine gitmesi onu rahatlatmıştı; öte yandan, “acı bir his vardı. Onlar orada kaldı, ben onları bıraktım.”
Yine de, neredeyse uçuşunu kaçırdı.
Askerler onu derin sığınağından bir sedyeye çıkardılar ve önceden belirlenmiş bir iniş bölgesine giden bir kamyona yüklediler. Askerler onu bir cekete sardı.
Önce helikopterin mühimmat kargosu boşaltıldı. Daha sonra yaralılar gemiye kaldırıldı.
Ama Bufalo değil. Kamyonun arka köşesine bırakılmış, bir şekilde gözden kaçmıştı. Alarmı kuramadı çünkü havan topları boğazını incitmişti ve helikopter rotorlarının çıngırak gümbürtüsünden sesini duyamayacak kadar kısıktı.
“Kendi kendime ‘Eh, o zaman bugün değil’ diye düşündüm” diye hatırladı. “Ve aniden biri ‘Askeri kamyonette unuttun’ diye bağırdı.”
Kargo bölmesi dolu olduğu için, Buffalo, yan yana yüklenen diğerlerinden çapraz olarak yerleştirildi. Bir mürettebat üyesi elini tuttu ve ona endişelenmemesini, eve döneceklerini söyledi.
Mürettebat üyesine “Hayatım boyunca” dedi, “helikopter uçurmayı hayal ettim. Gelmemiz önemli değil – hayalim gerçek oldu.”
___
Oleksandr’a kokpitinde bekleme süresi sonsuz görünüyordu, dakikalar saatler gibi geliyordu.
“Çok korkutucu” dedi. “Etrafta patlamalar görüyorsunuz ve bir sonraki mermi bulunduğunuz yere ulaşabilir.”
Savaşın sisinde ve gizli görevlerin tam resmi ortaya çıkmaya devam ederken, Buffalo ve ordu tarafından kaydedilen ve paylaşılan bir video röportajında gazetecilere konuşan pilotun aynı uçakta olduğundan kesinlikle emin olmak mümkün değil. Ama hesaplarının detayları uyuşuyor.
İkisi de aynı tarihi verdi: 4-5 Nisan gecesi. Oleksandr, Mariupol’un sularının üzerinden süzülerek çıkarken bir gemi tarafından ateş edildiğini hatırladı. Bir patlama dalgası helikopteri “oyuncak gibi” savurdu. Ama kaçış manevraları onları beladan kurtardı.
Buffalo ayrıca bir patlamayı hatırlıyor. Tahliye edilenlere daha sonra pilotun bir füzeden kaçındığı söylendi.
Oleksandr helikopteri saatte 220 kilometreye (135 mil) ateşledi ve yerden 3 metre (9 fit) yüksekliğe kadar uçtu – elektrik hatlarının üzerinden atlama durumu hariç. Görevindeki ikinci bir helikopter asla geri dönemedi; dönüş uçuşunda, pilotu ona telsizle yakıtının bitmek üzere olduğunu bildirdi. Bu onların son iletişimiydi.
Buffalo sedyesinde arazinin bir lombozdan geçişini izlemişti. “Tarlaların üzerinden, ağaçların altından uçtuk. Çok düşük” dedi.
Güvenli bir şekilde Dnipro’ya ulaştılar. İnişte Oleksandr, yaralıların pilotları çağırdığını duydu. Uçuş sırasında onları şiddetle savurduğu için kendisine bağırmalarını bekliyordu.
Ama kapıyı açtığımda erkeklerin ‘Teşekkür ederim’ dediğini duydum” dedi.
Şimdi bir Kiev kliniğinde Zahorodnii ile rehabilite olan Buffalo, “Herkes alkışladı” diye hatırlıyor. “Pilotlara imkansızı başardıklarını söyledik.”
Kaynak : https://www.washingtontimes.com/news/2022/jun/21/the-impossible-ukraines-secret-deadly-rescue-missi/?utm_source=RSS_Feed&utm_medium=RSS