Güney Kore, Japonya ile uzun süredir devam eden anlaşmazlığı çözmek için harekete geçti

SEUL – “Japonya özür dilemeli – kurbanlar gerçek bir özür istiyor!” öfkeli bir Kim Ji-myung’a saldırdı. “Biz Koreliler başkanımızdan çok utanıyoruz!”

Bir ilkokul öğretmeni olan Bayan Kim, geçen Cumartesi City Hill’in dışında protesto eden yoğun bir gösterici kalabalığına katıldı. Öfkelerinin hedefi: Amerika’nın Doğu Asya’daki en değerli iki müttefiki arasında uzun süredir devam eden, kurutan bir kan davasına son bir sınır koymak amacıyla büyük bir risk alan Güney Koreli muhafazakar Başkan Yoon Suk Yeol.

Bay Yoon, 2. Dünya Savaşı’nın sona ermesine kadar geçen yıllarda Japon işgal kuvvetlerinin zorla çalıştırma ve diğer suiistimalleri nedeniyle Tokyo’da yaşanan yasal öfkeyi sona erdirmek için 6 Mart’ta bir diplomatik girişimle halkın öfkesini patlattı. Önerilen karar kapsamında, Japon firmaları değil, Güney Koreli, mağdurların tazminatlarıyla ilgili yasal masrafları ödeyecek.

Bir grup baret üyesi de dahil olmak üzere protestocular, “Yoon Suk Yeol istifa!” ve liberal muhalefet lideri Lee Jae-myung’un konuşmasını dinledi.

Biden yönetiminin yakından izlediği Bay Yoon, Perşembe günü Başbakan Fumio Kishida ile 2011’den bu yana bu türden ilk ikili toplantı olan bir zirve için Japonya’yı ziyaret etti. Kuzey Kore ve Çin’den meydan okumalar.

Ancak Bay Yoon’un anlaşmayı evinde satıp satamayacağı başka bir soru.

Komşu Japonya bir demokrasi ve ABD müttefiki olmasına rağmen, buradaki çoğu kişi onu her şeyden önce 1910’da Kore’yi sömürgeleştiren emperyal güç olarak görüyor. Yarımada ancak 1945’te Müttefiklerin Pasifik Savaşı’ndaki zaferinin bir yan ürünü olarak kurtarıldı.

Bazı protestocular, 1910’da Japonya tarafından idam edilen ünlü bir bağımsızlık aktivisti ve suikastçı olan Ahn Jung-geun’un siyah mürekkepli el izinin işlendiği pankartları kaldırdılar.

“Bay. Ahn bizim kahramanımızdı!” 72 yaşındaki emekli Lee Hae-dong’a baskın düzenledi. “Bay. Yoon bir anti-kahraman!”

Eski düşmanlıklara karşı yeni girişim

Bay Yoon’un 6 Mart’ta örtbas etmeye çalıştığı mesele 2018’de zirveye ulaştı. O yıl, Güney Kore mahkemeleri, İkinci Dünya Savaşı sırasında şirketler için ücretsiz olarak çalışan 15 Güney Koreli işçiye ödeme yapmak için Japon firmalarının varlıklarına el konulmasını emretti. .

Japonya, işçi zararları sorununun 1965’te imzalanan bir diplomatik ilişkiler anlaşmasıyla birlikte çözüldüğünü söyleyerek karşılık verdi. Ardından Tokyo, sözde tüm iddiaları çözmek için Seul’e yaklaşık 800 milyon dolarlık hibe ve yumuşak krediler ödedi.

Ancak o dönemde – bir diktatör ve eski Japon işbirlikçisi tarafından yönetilen – Seul hükümeti kurbanlara Tokyo’nun yerleşim parasını ödemedi. Bunun yerine, fonları ekonomik kalkınma için kullandı ve Güney Kore’nin modern güç merkezi ekonomisini ateşlemeye yardımcı oldu.

2005 yılında, Güney Kore on binlerce savaş işçisine doğrudan tazminat ödediğinde, tarihi durum düzeltildi. Ancak tarihsel mağduriyet, 2018 mahkeme kararıyla yenilenen bir mağduriyet ve yakınma duygusu hâlâ kaynamaya devam ediyor.

Güney Koreliler Japonya’yı pişmanlık duymamak ve insani yardımdan yoksun olmakla suçladılar. Japonya, Seul Kore’nin anlaşmazlığı geride bırakmak için önceki iyi niyetli anlaşmaları yerine getirmediği konusunda yeniden katıldı. İlişkiler dibe vurdu.

Durum, Kuzey Kore ve Çin’e karşı bölgesel bir birleşik cephe oluşturmak isteyen çok sayıda ABD yönetimini hayal kırıklığına uğrattı. Ancak bazı Güney Koreliler, Washington’un iki taraflılığı arka planda teşvik etmesinin, kendi çıkarlarını ilerletmek için Kore’nin mağduriyetini göz ardı ettiğine de inanıyor.

Tokyo holding firması ile 2022’de göreve başlayan Bay Yoon, atılım yaptı. Bu ayki yeni önerisine göre, 1965 Japon parasından yararlanan Güney Koreli şirketler, kurbanlar için yeni bir fona ödeme yapacak.

Düzenleme birçok Güney Koreliyi çileden çıkardı, özellikle son üç davacı – diğer 12 kişi öldü ve aileleri tarafından temsil ediliyorlar – anlaşmayı öfkeyle reddetti. Bir Gallup anketi, Korelilerin %59’unun anlaşmaya karşı olduğunu ortaya koydu ve Cumartesi günkü gösteri, konunun kalıcı siyasi gücünün sadece son işaretiydi.

Fırsat penceresi

Yine de, milyon kişilik protestoların nadir olmadığı ve hafta sonları tüm şehir bloklarının göstericilerle dolup taştığı bir şehirde, geçen hafta sonu Belediye Binası dışındaki rakamlar mütevazıydı, bir polis memuru tarafından yaklaşık 10.000 olarak tahmin ediliyordu. Bu tahmin bile abartılı olabilir: Gösteriye rağmen meydanın çoğu ayrılmıştı ve trafik akıyordu.

Dahası, sadece birkaç metre ötede, bir anlaşmayı destekleyen sağcı unsurlar tarafından -sayı olarak daha da küçük ama aynı derecede sesli- yarışan gösteriler vardı.

Mütevazı katılım Bay Yoon’u destekleyebilir, bu da muhtemelen, derinden tutulan Japon karşıtı duyguların gevşemesini düşündürür.

Geçen yıl yapılan anketler, Güney Korelilerin artık Kuzey Kore için kritik bir müttefik olan Çin’e Japonya’dan daha fazla şüpheyle yaklaştıklarını gösterdi.

Bay Yoon, anlaşmasının ardından sunulan diplomatik tatlandırıcıyla da rahatlayabilir – Başkan Biden’ın ABD-Güney Kore ilişkilerinin 70. yıldönümü münasebetiyle önümüzdeki ay Washington’da bir devlet yemeğine daveti. Sayın Biden’ın başkanlığının sadece ikinci devlet yemeği olacaktı.

Tokyo ile bir kararın başka destekçileri var. Bir Seul yetkilisi geçen hafta yabancı gazetecilere verdiği demeçte, Japon ve Güney Kore iş sektörlerinin yanı sıra bir dizi NATO gücü, BM Genel Sekreteri Ban Ki-moon ve Japonya’nın etnik Koreli toplumu hareketi memnuniyetle karşıladı.

Bay Yoon, Japonya ilişkilerini önceki Moon Jae-in yönetimi altında düştükleri en düşük seviyeden kaldırma arzusunu kendisi de gizlemiyor.

Japonya ile ilişkileri geliştirmeye yönelik çabalar defalarca vurgulandı. [presidential] kampanya izi,” Kore Başbakanı Han Duck-soo geçen hafta yabancı gazetecilere verdiği demeçte. “İlerlemek ve geçmişin hakim olmasına izin vermemek istiyoruz.”

Mikro ve makro

Emekli bir Güney Koreli general olan Chun In-bum, “Japonya’yı sevip sevmememiz umrumda değil” dedi. “Japonya’ya ihtiyacımız var”

Mikro düzeyde, iki ülke benzer özlemleri, yaşam tarzlarını ve değerleri paylaşıyor. Turizm akışları cesaret verici.

Makro düzeyde, imalat tedarik zincirleri iç içe geçmiş durumda ve Kuzey Kore hakkında istihbarat paylaşmanın iki taraflı faydaları var. Yaygın olarak bilinmemekle birlikte Japonya, Güney Kore merkezli BM Komutanlığı için arka depolar sağlıyor.

Yerel muhalefetteki zayıflıklar da Bay Yoon’un kumarını canlandırıyor.

2018 yasal karışıklığına aşina bir kişi, “Muhalefet kargaşa içinde” dedi.

Cumartesi günkü gösteriden hemen önce, Bay Lee’nin yardımcılarından birinin intihar ettiği haberi geldi – bu, muhalefet liderinin geçmişiyle ilgili bitmek bilmeyen yolsuzluk iddialarıyla ilgili bir dizi ölümün sonuncusu.

Bazıları, hiçbir zaman yüksek popülariteye sahip olmayan Bay Yoon’a karşı abartılı söylemlerin yersiz olduğunu söylüyor.

Kaynak, “Yoon’a bir satılmış ve bir hain demek yerine, ‘Kore duyurudan ne çıkardı?’ gibi sorular sormak politik olarak daha zekice bir yaklaşım olurdu” dedi.

Burada, Bay Kishida’nın bir kez daha özür dileyebileceğine dair umutlar var – Japonya, Güney Kore’ye on yıllardır 50’den fazla teklifte bulundu – ve Japon firmalarının Güney Koreli firmaların zorunlu çalıştırma fonuna katkıda bulunmaya istekli olduğunu açıklayabilir.

Ayrıca Bay Yoon’un Japonya’nın Mayıs ayında ev sahipliği yapacağı prestijli G-7 zirvesine davet edileceğine dair spekülasyonlar var.

Pek çok kişi Bay Kishida ve Bay Biden’ın bu kadar ileri gitmesi karşılığında Bay Yoon’a bir şeyler teklif etmesi gerektiğini düşünüyor.

Bay Chun, “Yoon cesur bir liderlik sergiledi,” dedi. “Bu bir asansör kapısının kapanması gibi: Şimdi yukarı mı aşağı mı gideceği Japonya ve ABD’ye bağlı”

Ve Japon firmalarının varlıkları hala Güney Kore mahkemelerinin elinde kaldığından, duyguları yatıştırmak tüm tarafların çıkarınadır. Seul yetkilisi, Bay Yoon’un inisiyatifine rağmen, 2018’deki mahkeme varlıklarına el konulmasının geri çevrilmediğini itiraf etti.

“Hükümetimiz bir çözüm buldu” dedi, ancak “bir ay geçerse … Japon işletmeleri, varlıklarına kalıcı olarak el konulmasını önlemek için başka bir dava açmak zorunda kalacak” dedi.

Analistler, hükümetin siyasi baş ağrısının ancak eski işçilere ücret ödendiğinde sona ereceğini söylüyor.

Yetkili, “Bu biraz zaman alacak” dedi.