Biden, Los Angeles’ta Amerika Zirvesi flopundan kaçınmayı umuyor

LOS ANGELES — Liderler bu hafta Amerika Kıtası Zirvesi’nde bir araya geldiklerinde, odak noktası muhtemelen politika sorunlarından – göç, iklim değişikliği ve dörtnala yükselen enflasyondan – sapacak ve bunun yerine Hollywood’un başarılı olduğu bir şeye kayacak: kırmızı halı dramı.

Meksika Devlet Başkanı Andrés Manuel López Obrador, ev sahibi ABD’nin Küba, Nikaragua ve Venezüella’dan otoriter liderleri dışlamasını protesto etmek için evde kalmakla tehdit eden liderler listesinin başında yer alırken, uzmanlar olayın ABD Başkanı Joe Biden için bir utanca dönüşebileceğini söylüyorlar.

Bazı ilerici Demokratlar bile yönetimi, Florida’nın sallanan eyaletinde sürgünlerin baskısına boyun eğmek ve son iki zirveye katılan komünist Küba’yı yasaklamakla eleştirdiler.

Şimdi New York Üniversitesi’nde ders veren eski bir Meksika dışişleri bakanı olan Jorge Castañeda, “Asıl soru Biden yönetiminin ödevini neden yapmadığıdır” dedi.

Biden yönetimi, Los Angeles’taki başkanın yarım küre için “sürdürülebilir, esnek ve adil bir gelecek” vizyonunu ana hatlarıyla belirleyeceği konusunda ısrar ederken, Castañeda konuk listesiyle ilgili son dakika tartışmasından Latin Amerika’nın bir öncelik olmadığının açıkça görüldüğünü söyledi. ABD başkanı için.

“Bu iddialı gündem, bir dizi bromür dışında kimse tam olarak ne olduğunu bilmiyor” dedi.

ABD, Alaska’dan Patagonya’ya kadar uzanan bir serbest ticaret anlaşmasına desteği harekete geçirme çabasının bir parçası olarak, 1994’te Miami’deki lansmanından bu yana ilk kez zirveye ev sahipliği yapıyor.

Ancak bu hedef, bölgedeki sol siyasetteki yükselişin ortasında 15 yıldan fazla bir süre önce terk edildi. Çin’in nüfuzunun artmasıyla, çoğu ülke Washington’dan daha az şey beklemeye ve buna ihtiyaç duymaya başladı.

Sonuç olarak, bölgesel işbirliği için önde gelen forum, zaman zaman tarihsel şikayetlerin yayınlandığı bir sahneye dönüşerek zayıfladı, örneğin Venezüellalı lider Hugo Chavez’in 2009’da Trinidad & Tobago’daki zirvesinde Başkan Barack Obama’ya Eduardo Galeano’nun klasiğinin bir kopyasını vermesi gibi. “Latin Amerika’nın Açık Damarları: Bir Kıtanın Yağmalanmasının Beş Yüzyılı.”

ABD’nin Panama’daki 2015 zirvesinde Raul Castro ile Obama’nın el sıkışmasıyla mühürlenen eski Soğuk Savaş düşmanı Küba’ya açılması, ideolojik gerilimlerin bir kısmını azalttı.

Obama yönetiminde ulusal güvenlik danışman yardımcısı olarak Küba’nın çözülmesine öncülük eden Ben Rhodes, geçenlerde “Pod Dünyayı Kurtar” podcast’inde “Bu kaçırılmış büyük bir fırsat” dedi. “Bu adımı atarak kendimizi izole ediyoruz, çünkü sizde Meksika var, Karayip ülkeleri gelmeyeceklerini söylüyorlar – bu da Küba’yı bizden daha güçlü gösterecek.”

Biden ve Başkan Yardımcısı Kamala Harris, katılımı artırmak ve bir fiyaskoyu önlemek için son günlerde telefonları çalıştırarak, her ikisi de başlangıçta Meksika’nın önerilen boykotunu desteklediğini ifade eden Arjantin ve Honduras liderleriyle konuştu. Eski Senatör Christopher Dodd, Başkan Donald Trump’ın sadık bir müttefiki olan ve Biden’la bir kez bile konuşmamış olan aşırı sağcı Brezilya Devlet Başkanı Jair Bolsonaro’yu geç de olsa kararını doğrulamaya ikna ederken, zirve için özel danışman olarak bölgeyi çaprazladı. katılım.

İronik olarak, Küba, Nikaragua ve Venezuela’yı dışlama kararı yalnızca ABD’nin kaprisi değildi. 2001 yılında Quebec City’deki bölge hükümetleri, demokratik düzenden herhangi bir kopuşun, zirve sürecine gelecekteki katılımın önünde “aşılmaz bir engel” olduğunu ilan ettiler.

Küba, Nikaragua ve Venezuela hükümetleri, zirveyi organize eden Washington merkezli Amerikan Devletleri Örgütü’nün aktif üyeleri bile değiller.

Uzun bir diplomatik kariyerinde birkaç zirveye katılan eski bir dışişleri siyasi ilişkiler müsteşarı olan Tom Shannon, “Bu, başından beri bir konuşma noktası olmalıydı” dedi. “Bu bir ABD dayatması değil. rızaya dayalıydı. Liderler bunu değiştirmek istiyorsa, önce bir konuşma yapmalıyız.”

2018’de Peru’da yapılan ve Trump’ın katılmaya bile tenezzül etmediği son zirveden sonra, pek çok kişi bölgesel toplantı için bir gelecek olmadığını öngördü.

Trump’ın çekilmesine yanıt olarak, bölgenin 35 devlet başkanından yalnızca 17’si katıldı. Çok az kişi, yardıma bağımlı Haiti, endüstriyel güç merkezleri Meksika ve Brezilya ve şiddetin baş belası Orta Amerika gibi farklı yerlerden bir foto op liderlerini bir araya getirmenin değerini gördü – her birinin kendine özgü zorlukları ve Washington ile ikili gündemi vardı.

Yarım küredeki mevcut kayma için bölgenin iki ekonomik gücü olan Meksika ve Brezilya’yı da suçlayan eski Şili Devlet Başkanı Ricardo Lagos, “Tek bir sesle konuşmadığımız sürece kimse bizi dinlemeyecek” dedi. ilişkiler. “Bir ses kakofonisi ile dünyadaki yerimizi bulmak çok daha zor.”

Birçoğunun sürprizine göre, ABD 2019’un başlarında topu aldı ve zirveye ev sahipliği yapmayı teklif etti. O sırada, Trump yönetimi, Venezuela’da demokrasinin yeniden kurulması gibi dar bir mesele etrafında çoğunlukla benzer fikirli muhafazakar hükümetler arasında olsa da, Latin Amerika’da bir liderlik rönesansının tadını çıkarıyordu.

Ancak Trump, Soğuk Savaş’ın en kötü aşırılıklarını hatırlatan bir tehdit olan Nicolás Maduro’yu ortadan kaldırmak için Venezüella’yı işgal etme fikrini ortaya atarken bu iyi niyet dağıldı. Ardından pandemi, nüfusun yalnızca %8’ini oluşturmasına rağmen, dünyadaki COVID-19 ölümlerinin dörtte birinden fazlasını oluşturan bir bölgeye yıkıcı bir insani ve ekonomik zarar vererek vurdu. Bölge siyaseti alt üst oldu.

Obama’nın Latin Amerika’daki en önemli adamı olan ve Senato Dış İlişkiler Komitesi’nde görev yaptığı zamandan bu yana bölgede onlarca yıllık uygulamalı deneyime sahip olan Biden’ın seçilmesi, yeniden başlama için beklentileri belirledi.

Ancak pandemi sırasında popüler endişe yayıldıkça, Biden yönetimi Rusya ve Çin’in aşı diplomasisine yetişmek için yavaştı, ancak sonunda yarımküreye 70 milyon doz sağladı. Biden ayrıca, kendi komşularını ihmal ettiği görüşünü pekiştirerek, göç üzerindeki Trump dönemi kısıtlamalarını sürdürdü.

O zamandan beri, Biden’ın bölgedeki damgasını vuran politikası – Orta Amerika’daki göçün temel nedenlerine saldırmak için 4 milyar dolarlık bir yardım paketi – onu canlandırmak için görünür bir çaba göstermeden Kongre’de durdu. Rusya’nın Ukrayna’yı işgali de dikkatleri bölgeden uzaklaştırdı. Uzmanlar, ABD’de artan faiz oranlarının yükselen piyasalarda sermaye çıkışları ve borç temerrütlerini tetiklemesi halinde Biden’ı ısırmaya geri dönebileceğini söylüyor.

Daha küçük çekinceler de oldu: Şili’de solcu bin yıllık Gabriel Boric cumhurbaşkanı seçildiğinde, bölge siyasetinde nesiller boyu bir değişim için yüksek beklentiler belirlediğinde, göreve başlama törenine ABD delegasyonuna en düşük ikinci Kabine üyesi – Isabel Guzman başkanlık etti, Küçük İşletmeler İdaresi başkanı.

Shannon, zirvenin başarılı olması için Biden’ın yarımküre için büyük bir Amerikan vizyonu ortaya koymaya çalışmaması gerektiğini, bunun yerine bölgenin diğer küresel güçleri kucaklamasına, büyük eşitsizlik konusundaki endişelere ve ABD’ye olan geleneksel güvensizliğe duyarlılık göstermesi gerektiğini söyledi.

Shannon, “Konuşmalardan daha fazlasını dinlemesi gerekecek,” dedi.

Telif hakkı © 2022 The Washington Times, LLC.